Tresnak tenperatura, eroankortasuna, erresistentzia, gazitasuna eta disolbatutako solido totalak neurtzeko industria-neurketetan erabiltzen dira, hala nola hondakin-uren tratamenduan, ingurumen-monitorizazioan, ur puruan, itsas hazkuntzan, elikagaien ekoizpen-prozesuan, etab.
Zehaztapenak | Xehetasunak |
Izena | Lineako eroankortasun-neurgailua |
Maskorra | ABSa |
Energia-iturria | 90 – 260V AC 50/60Hz |
Korronte-irteera | 4-20mA-ko 2 errepide (Eroankortasuna. Tenperatura) |
Erreleboa | 5A/250V korronte alternoa 5A/30V korronte zuzena |
Dimentsio orokorra | 144 × 144 × 104 mm |
Pisua | 0,9 kg |
Komunikazio interfazea | Modbus RTU |
Neurketa-tartea | 0~2000000.00 us/cm (0~2000.00 ms/cm) 0~80.00 ppt 0~9999.00 mg/L (ppm) 0~20.00MΩ -40.0~130.0℃ |
Zehaztasuna
| 2% ±0,5 ℃ |
Babesa | IP65 |
Eroankortasuna urak fluxu elektrikoa igarotzeko duen gaitasunaren neurria da. Gaitasun hau zuzenean lotuta dago uretan dauden ioien kontzentrazioarekin.
1. Ioi eroale hauek gatz disolbatuetatik eta material ez-organikoetatik datoz, hala nola alkalietatik, kloruroetatik, sulfuroetatik eta karbonato konposatuetatik.
2. Ioietan disolbatzen diren konposatuak elektrolito gisa ere ezagutzen dira 40. Zenbat eta ioi gehiago egon, orduan eta eroankortasun handiagoa du urarenak. Era berean, uretan zenbat eta ioi gutxiago egon, orduan eta eroankortasun gutxiago du. Ur destilatu edo desionizatuak isolatzaile gisa joka dezake bere eroankortasun-balio oso baxua (arbuiagarria ez bada) duelako 2. Itsasoko urak, berriz, eroankortasun oso handia du.
Ioiek elektrizitatea eroaten dute beren karga positiboak eta negatiboak direla eta
Elektrolitoak uretan disolbatzen direnean, karga positiboa (katioia) eta karga negatiboa (anioia) duten partikulatan banatzen dira. Disolbatutako substantziak uretan banatzen diren heinean, karga positibo eta negatibo bakoitzaren kontzentrazioak berdin mantentzen dira. Horrek esan nahi du uraren eroankortasuna ioiak gehitzean handitzen den arren, elektrikoki neutroa izaten jarraitzen duela 2
Eroankortasunaren Teoriaren Gida
Eroankortasuna/erresistentzia oso erabilia den parametro analitikoa da uraren purutasunaren analisietarako, alderantzizko osmosiaren monitorizaziorako, garbiketa-prozeduretarako, prozesu kimikoen kontrolerako eta industria-hondakin-uretan. Aplikazio askotariko hauetarako emaitza fidagarriak eroankortasun-sentsore egokia aukeratzearen mende daude. Gure doako gida erreferentzia eta prestakuntza tresna integrala da, neurketa honetan hamarkadetako industria-lidergoan oinarritua.
Eroankortasuna material batek korronte elektrikoa eroateko duen gaitasuna da. Tresnek eroankortasuna neurtzeko erabiltzen duten printzipioa sinplea da: bi plaka jartzen dira laginaren barruan, potentzial bat aplikatzen da plaken artean (normalean uhin sinusoidalaren tentsioa), eta disoluziotik igarotzen den korrontea neurtzen da.